Σκαρφαλωμένο σε υψόμετρο 1.200 μέτρων, μέσα στα φουντωτά ελατοδάση του Μαινάλου, το Βαλτεσινίκο είναι ένα από τα λιγότερο γνωστά και περισσότερο γοητευτικά χωριά της Ορεινής Αρκαδίας. Πέτρινοι πύργοι, ιστορικές μονές, νερόμυλοι, πηγές, λαογραφικά μουσεία και πεζοπορικές διαδρομές συγκαταλέγονται στα αξιοθέατά του –σχεδόν τίποτα, όμως, δεν συγκρίνεται με το να περιπλανιέσαι απλώς άσκοπα στα λιθόστρωτα καλντερίμια του, χαζεύοντας πέτρινα σπιτάκια στολισμένα με κεραμίδια και σταματώντας κάθε τόσο για να θαυμάσεις άλλη μια τέλεια θέα στο φυσικό τοπίο γύρω του.
Δεν είναι μόνο ιδανική βάση για τις εξορμήσεις σου για ράφτινγκ στα νερά του Λούσιου. Έχει και ένα από τα ωραιότερα κάστρα της Πελοποννήσου να την στεφανώνει, και λιθόκτιστα καλντερίμια που κάνουν ζιγκ-ζαγκ ανάμεσα σε πέτρινα σπίτια με κεραμιδένιες στέγες, σκαρφαλώνοντας –κάποια εξ αυτών– τον λόφο του κάστρου, το οποίο χρονολογείται από τον 13ο αιώνα και φωτίζεται τα βράδια φαντασμαγορικά. Εδώ πολύ κοντά θα βρεις και το χωριουδάκι… τσέπης που λέγεται Βλαχορράφτη, απ’ όπου ξεκινούν οι καταβάσεις στον Λούσιο και τον Αλφειό.
Κι αν είναι κοσμοπλημμυρισμένη… μην την φοβάσαι. Μάλλον το πρώτο χωριό που σκεφτόμαστε οι περισσότεροι όταν μιλάμε για το Μαίναλο, η Δημητσάνα είναι ένα χάρμα οφθαλμών με τα εντυπωσιακά αρχοντικά της, τα λιθόστρωτα καλντερίμια της, τις ελατοσκέπαστες πλαγιές που την κορνιζάρουν και το κελάρυσμα του Λούσιου στα πόδια της που της παρέχει το μόνιμο σάουντρακ. Η χαρά του παιδιού που συγκαταλέγεται στα αξιοθέατά της λέγεται Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης, και υπόσχεται να σε μάθει όλα όσα δεν ήξερες ότι θέλεις να μάθεις για τους νερόμυλους.
Σκαρφαλωμένη σε υψόμετρο που ξεπερνά τα χίλια μέτρα (στα 1.083, για την ακρίβεια) η Στεμνίτσα είναι δικαίως ένα από τα δημοφιλέστερα χωριά του Μαινάλου. Μισοκρυμμένη πίσω από φουντωτά πλατάνια, καρυδιές και κερασιές, έχει να υπερηφανεύεται για τα επιβλητικά της πυργόσπιτα, τα πέτρινα καλντερίμια της που ανηφορίζουν περνώντας κάτω από επίσης πέτρινες καμάρες, την ολοζώντανη πλατεία της, και μερικές από τις καλύτερες επιλογές για διαμονή και φαγητό στην κοσμαγάπητη Ορεινή Αρκαδία.
Λιγότερο ξακουστά αλλά όχι λιγότερο όμορφα, στην δυτική πλευρά του Μαινάλου που δεν συγκεντρώνει τα πλήθη, τα απολύτως πέτρινα Λαγκάδια ισορροπούν σε υψόμετρο 1.100 μέτρων και χωρίζονται σε δύο γειτονιές, τον Πάνω και Κάτω Μαχαλά, τις οποίες ενώνουν μεταξύ τους ιλιγγιώδεις ανηφόρες. Οι «πετράδες» του, οι λαγκαδινοί μάστορες, είναι φημισμένοι σε όλη την Πελοπόννησο για τα πέτρινα αριστουργήματα που χτίζουν. Το ότι η πρώτη εικόνα του χωριού φέρνει στο νου κάτι από Ήπειρο δεν είναι τυχαίο: Ηπειρώτες μάστορες ήρθαν και εγκαταστάθηκαν εδώ τον 13ο αιώνα, φέρνοντας την τέχνη τους μαζί.
Θα ακούσεις να της προσάπτουν διάφορα για την τουριστοποίησή της, που τελείως ψέμα δεν είναι, ούτε όμως στερεί αυτό πολλά από την αδιαπραγμάτευτη ομορφιά της. Η Βυτίνα φωλιάζει μέσα στα έλατα και τις καστανιές του Μαινάλου, και διεκδικεί κάθε φθινόπωρο το βραβείο του πιο φωτογραφημένου σημείου ολόκληρης της Αρκαδίας με τον Δρόμο της Αγάπης της που πλημμυρίζει χρυσοκόκκινα φύλλα. Τι άλλο; Είναι ίσως το πιο ζωντανό από τα χωριά του Μαινάλου, κι επίσης αυτό που βρίσκεται πιο κοντά στο χιονοδρομικό, αν σε ενδιαφέρει να δοκιμάσεις τις δυνάμεις σου τον χειμώνα.
Σκαρφαλωμένος στα 1.150 μέτρα, ψηλά μέσα στα έλατα, τις καρυδιές και τις καστανιές του Πάρνωνα, δεν κέρδισε άδικα τον τίτλο «Μπαλκόνι της Κυνουρίας»: η θέα στα τοπία γύρω του είναι φαντασμαγορική. Ο Κοσμάς είναι επίσης ιδανική βάση για τους λάτρεις των road trips, που θα ενθουσιαστούν με την κυκλική διαδρομή που περνά από τα λιλιπούτεια χωριά Παλαιοχώρι, Άγιο Βασίλη και Πλατανάκι, κάνοντας διαρκώς ζιγκ-ζαγκ ανάμεσα σε φουντωτά ελατοδάση. Χώρια που το πάντα φανταστικό Λεωνίδιο βρίσκεται τρία τέταρτα της ώρας μακριά.
Ένα από τα Τσακωνοχώρια του Πάρνωνα, είναι τόσο όμορφο όσο δείχνει στις φωτογραφίες, και άλλο τόσο ενδιαφέρον, ως βάση για περιπετειώδεις εξορμήσεις: Από εδώ θα ξεκινήσεις για να εξερευνήσεις το σχετικά άγνωστο, πλην όμως εντυπωσιακό, Φαράγγι της Μαζιάς, όπως και τα μονοπάτια που συνδέουν το χωριό με τον επίσης υπέροχο Πραστό, την παλιά πρωτεύουσα της Τσακωνιάς, και με την κορυφή του Πάρνωνα.
Ξακουστά για το λευκό τους μάρμαρο, αμφιθεατρικά χτισμένα σε μια από τις καταπράσινες πλαγιές του Πάρνωνα, αγναντεύουν από ψηλά τον Κάμπο της Τρίπολης, το Μαίναλο και τον Χελμό. Η μισή χαρά κάθε εκδρομής εδώ είναι να βολτάρεις στα πλακόστρωτα δρομάκια τους, ανάμεσα σε πέτρινα αρχοντικά με ξύλινα χαγιάτια. Η άλλη μισή, είναι να πιάσεις τραπεζάκι στο Ονειρολόγιο, που είναι χωρίς υπερβολή ένα από τα ωραιότερα παραδοσιακά καφενεία ολόκληρης της Πελοποννήσου.
Μέχρι πρότινος μυστικό, που διέρρευσε χάρη στα social media, το Ζυγοβίστι είναι φωλιασμένο στην καρδιά του ελατοδάσους του Μαινάλου, έξω από τη Δημητσάνα, στο ιλιγγιώδες υψόμετρο των 1.240 μέτρων. Είναι ένα γλυκύτατο χωριό, όλο πλακόστρωτα σοκάκια και πέτρινα σπίτια σκεπασμένα με κεραμίδια, και με έναν αιωνόβιο πλάτανο-σήμα κατατεθέν στην πλατεία του. Στη σκιά του απλώνουν τα τραπέζια τους καφενεδάκια και ταβέρνες.
Ταξινομημένοι Κατάλογοι - παρέχεται από Riddle